تحصیلات
هر دو متخصص ارتودنسی و دندانپزشک باید مدارج تحصیلی پیشرفته‌ای کسب کنند تا بتوانند کار خود را انجام دهند. همچنین متخصص ارتودنسی و دندانپزشک باید آزمونی را بگذرانند که طی آن ثابت شود دانش و مهارت آن‌ها برای کار با دندان بیمار کافی و مورد قبول است. دندانپزشک معمولاً می‌تواند کار خود را در این مرحله آغاز کند. با این حال، فردی که مایل به شروع کار خود به عنوان یک متخصص ارتودنسی است، معمولاً باید یک دوره رزیدنتی را بگذراند که در طی آن مهارت و دانش لازم برای انجام کارهای ارتودنسی را کسب خواهد کرد. گذراندن این دوره به او اجازه می‌دهد تا در درمان‌هایی که جهت صاف کردن دندان‌ها انجام می‌دهد، تخصص داشته باشد.
نوع درمان
بزرگ‌ترین تفاوت بین متخصص ارتودنسی و فوق تخصصی دندانپزشکی ، نوع کاری است که این دو فرد برای بیمار انجام می‌دهند. در برخی موارد، این کار همپوشانی دارد. با این حال، اکثر متخصصان ارتودنسی، کار پر کردن دندان یا تمیز کردن دندان‌ها را انجام نمی‌دهند و از سویی دیگر، اکثر دندانپزشکان نیز عمل جایگذاری بریس یا تجویز آن را انجام نمی‌دهند. هنگامی که شما نیاز به صاف کردن دندان‌هایتان دارید، معمولاً دندانپزشک به شما توصیه می‌کند که نزد یک متخصص ارتودنسی بروید.
انواع درمان
هنگامی که شما نیاز به پر کردن، بریج، ونیر، روکش دندان، عصب کشی یا سفید کردن دندان‌هایتان دارید، احتمالاً نزد یک دندانپزشک خواهید رفت. موارد ذکر شده معمولاً درمان‌هایی هستند که فقط می‌تواند توسط دندانپزشک شما انجام گردد. اگر شما نیاز به اصلاح دندان‌ها و فک‌ها خود نیاز دارید، باید به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید. درمان‌های ارائه شده توسط متخصص ارتودنسی معمولاً برای تشخیص و درمان آنچه مال اکلوژن نامیده می‌شود (مشکل بایت)، می‌باشد. اگر شما دچار آندربایت، اوربایت، کجی دندان، یا فاصله بین دندان‌هایتان هستید، نگهدارنده‌ها و بریس‌ها معمولاً گزینه‌هایی برای درمان هستند، و این نوع درمان‌های ارتودنسی معمولاً باید توسط یک متخصص ارتودنسی ماهر انجام شوند. درمان‌های معمول عبارتند از: