دیابت بیماری چندان ساده ای نیست و اگر نتوان آن را مدیریت کرد زندگی کردن با آن بسیار مشکل خواهد بود. دیابتی ها هموارده دغدغه های سلامتی زیادی در رابطه با بیماری خود دارند. برای مثال آن ها همواره بابت سلامت دهان و دندان خود نگرانند و حتی اگر دندانی از دست بدهند بسیار سخت میتوانند جایگزینی برای آن پیدا کنند. ما در این مقاله میخواهیم ببینیم که آیا دیابتی های میتوانند ایمپلنت کنند و برای دندان های از دست رفته خود یک ایمپلنت دندان عالی داشته باشند یا خیر. با بهترین متخصص ترمیمی و زیبایی دندان همراه باشید.
دیابت و ایمپلنت: دیابت یک عامل خطر برای ایمپلنت گذاری است
یکی از نگرانی های رایج و شایع در خصوص مبتلایان به دیابت نوع 1 یا نوع 2 این است که آیا با وجود شرایط و وضعیت بیماری‌شان میتوانند ایمپلنت دندان داشته باشند؟ آن ها به این موضوع فکر میکنند که کاشت این وسیله در فک‌شان چه تاثیرات مثبت و منفی روی سلامتی آن ها خواهد گذاشت؟ این بیماران حق دارند نگران باشند. زیرا دیابت و ایمپلنت میتوانند کمی با هم مشکل و تداخل داشته باشند. به عبارتی دیابت میتواند احتمال شکست ایمپلنت و ناموفق بودن آن را افزایش دهد. چون زخم ها در بیماران دیابتی به کندی ترمیم میشوند. اما این باعث نمیشود که ما این عزیزان را از عمل کردن منصرف کنیم.
وقتی میگوییم که انجام جراحی ایمپلنت برای برخی از بیماران با خطر شکست مواجه است به این معنی نیست که عمل این اشخاص حتما با شکست مواجه میشود. برای مثال اگر میگوییم دیابت یک خطر بزرگ برای کاشت ایمپلنت است به هیچ وجه منظورمان این نیست که تک تک عزیزانی که دیابت دارند نمیتوانند ایمپلنت داشته باشند.
بنابراین هرچند کاشت ایمپلنت برای دیابتی ها امکان پذیر است، اما کسانی که دیابت دارند در خطر بیشتری برای شکست ایمپلنت و یا ناموفق بودن آن قرار دارند. مخصوصا اگر دیابت از کنترل خارج شده باشد و یا در مدیریت آن سهل انگاری شود احتمالا متخصص و جراح دندان اصلا زیر بار عمل نرود. اما خوشبختانه اگر دیابت از چند ماه قبل از عمل به خوبی کنترل شود، بدون هیچ مشکلی و با امید بیشتری میتوان عمل را انجام داد.
فرض کنید یکی از دندان های شما بر اثر هر علتی دچار پوسیدگی شده و این پوسیدگی دندان باعث ایجاد حفره کوچکی در دندان شما شده است. در حالت معمول وقتی به یک دندانپزشک ترمیمی خوب مراجعه میکنید، دندانپزشک حفره دندان ایجاد شده را با کمک مواد پرکننده مخصوصی پر میکند. اما اگر بخش زیادی از دندان از بین رفته باشد و حفره خیلی بزرگ باشد، دیگر مواد پر کننده اثرگذار نخواهند بود. در این حالت دندانپزشکان از روش هایی به نام اینله و انله دندان برای پر کردن حفره ایجاد شده استفاده میکنند.
مقدمه ای بر اینله و انله دندان
پر کردن دندان ابتدایی ترین، اما مؤثرترین روش برای ترمیم دندان و بازگرداندن کارایی آن است. مواد پر کننده تنوع زیادی دارند و قادرند با بستن حفره دندان ایجاد شده علاوه بر حفظ قدرت جویدن شخص، مانع جمع شدن باکتری ها و میکروب ها در حفره شوند. در واقع بستن دندان با مواد پر کننده به معنی پیشگیری از بروز بیماری نیز هست. بنابراین، پر کردن یک روش درمانی بسیار مؤثر است.
با پیشرفت دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی اکنون مواد پر کننده به صورت همرنگ دندان نیز تولید میشود که باعث میشود کسی متوجه پر شدن دندان های شما نشود و تمایل استفاده از آن ها نیز بیشتر شود.
اینله کردن دندان چیست؟
اینله دندان در واقع همان عملکردی را دارد که پرکننده های دندانی دارند. ما در این روش بخشی از دندان که بیش از حد پوسیده است و پوسیدگی بیشتر در بخش میانی دندان است را ترمیم میکنیم. بعد از برداشتن بخش پوسیده و تمیز کردن اطراف آن، ما دندان را اینله و انله میکنیم.
اصل فرآیند اینله دندان بسیار شبیه به پر کردن دندان است، اما به جای پر کردن فضای داخلی و توخالی دندان ها، اینله به صورت یکدست فضا را پر میکند.
چه کسانی باید اینله و انله دندان را انجام دهند؟
بیمارانی که دندانهایشان به شدت شکسته یا پوسیده شده اند، کاندیداهای ایده آلی برای اینله ها هستند. زیرا پوسیدگی بیش از حد دندان ها از طریق روش های دیگر مانند پر کردن دندان با کامپوزیت ترمیم نمی شود.
انله دندان چیست؟
انله یک نسخه بزرگتر از اینله است که در آن بخش اعظم دندان های آسیاب دچار فرسایش و پوسیدگی شده است. همانطور که میدانید دندان های آسیاب 4 برآمدگی جانبی دارند و زمانی که بیش از دو برآمدگی دچار آسیب شوند ما به جای مواد پر کننده معمولی از انله دندان برای ترمیم استفاده میکنیم.
چه آرامش بزرگی وقتی بعد از یک مدت طولانیِ چندین ماهه، بلاخره دستگاه های ارتودنسی دندان برداشته میشوند. و چه نا امیدی بزرگی وقتی بعد از برداشتن بریس ها، دندان ها نه تنها سفید نیستند بلکه زرد هم شده اند. براستی چرا بعد از برداشتن این دستگاه ها دندان ها تغییر رنگ میدهند؟ چطور باید دوباره دندان ها را سفید کرد؟ اصلا چطور باید به بلیچینگ دندان یا سفید کردن دندان بعد از ارتودنسی پرداخت؟ با بهترین متخصص ترمیمی و زیبایی همراه باشید تا در این مقاله به صورت مفصل و کامل در این باره اطلاعاتی به شما تقدیم کند.
همه به بلیچینگ دندان یا سفید کردن دندان ها بعد از ارتودنسی نیاز دارند
موضوع تغییر رنگ دندان ها در میان کسانی که تحت درمان ارتودنسی قرار میگیرند امری طبیعی است. مخصوصا در کسانی که توجه کمتری به بهداشت دهان و دندان خود دارند و برای مثال به طور منظم مسواک نمیزنند یا سیگار میکشند، این تغییر رنگ واضح تر است. در ادامه با تمام علل زرد شدن دندان در ارتودنسی و نحوه سفید کردن آن بعد از برداشتن دستگاه ها آشنا خواهیم شد.
زرد شدن دندان بعد از ارتودنسی، چرا بعد از ارتودنسی دندان ها زرد میشوند؟
به طور معمول در اغلب افرادی که ارتودنسی ثابت انجام میدهند، روی دندان های خود لکه های زرد یا حتی سفید رنگی ایجاد میشود. هرچند که شاید این تغییررنگ یا لکه دار شدن جزئی باشد، اما در هر صورت ناخوشایند است. این تغییر رنگ بی دلیل نیست و خود به خود تنها به خاطر دستگاه های ارتودنسی انجام نمیشود. در ادامه با چند علت زرد شدن دندان بعد از ارتودنسی اشاره خواهد شد.
1. پلاک دندان عاشق براکت های ارتودنسی!
2. عدم آموزش به بیمار!
3. تنبلی علت زردی دندان بعد از ارتودنسی !
4. سفید کردن بیش از حد دندان
5. ارتودنسی رنگی
آیا بلافاصله بعد از براشتن بریس ها میتوان بلیچینگ دندان کرد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که بله شما میتوانید بلافاصله بعد از برداشتن بریس ها شروع به سفید کردن دندان خود کنید. اما باید برای اینکار توصیه ها و نکاتی را رعایت کنید. از آنجایی که مینای دندان بلافاصله بعد از خارج کردن بریس ها تا حدود 1 ماه بعد از آن حساس است لذا استفاده ناشیانه از برخی روش های بلیچینگ میتواند به مینای دندان آسیب برساند و آن را دچار فرسایش کند.