حمید محمدی و سعید محمدی چه کسانی هستند و چگونه توانستند چنین کسب و کاری را راه اندازی کنند. با این تفاسیر می‌توان از دیجیکالا با مدیریت موسس دیجی کالا – به عنوان یکی از موفق‌ترین استارتاپ‌های کنونی ایران نام برد که در یک دهه اخیر قدم به قدم پیشرفت کرده و با پشت سر گذاشتن چالش های مختلف توانسته در حال حاضر تبدیل به بزرگترین خرده فروشی اینترنتی خاورمیانه شود.
بسیاری از کسب و کارهای موفق دارای صاحبانی هستند که با اقدام های ساده ای شروع کرده اند و توانسته اند قد به قدم پیشرفت کنند و به موفقیت دست پیدا کنند . یکی از این افراد مالک دیجی کالا است . این کسب و کار که با همکاری دو برادر شروع شد و هم اکنون یکی از برندهای معروف ایران شده است.
آن ها با یک وب سایت شروع کردند و کمک کم به این فکر افتادن که محصولاتی را در وب سایت خود به فروش برسانند که در نهایت در این کار موفق شدند و بدین ترتیب کسب وکار دیجی کالا به وجود آمد.
دیجیکالا موفق شده تا به مستعدترین استارتاپ کشور تبدیل شود؛ به طوری که به گفته‌ی موسسین این استارتاپِ رو به رشد، دیجیکالا فاصله‌ی بسیار اندکی با رسیدن به ارزش یک میلیارد دلاری دارد تا رکورد جدیدی را در میان استارتاپ‌های ایرانی به نام خود ثبت کند.
دیجیکالا طی دو، سه سال اخیر به پربازدیدترین فروشگاه خرده فروشی اینترنتی خاورمیانه تبدیل شد، حال آنکه شتاب رشد بالای این استارتاپ ایرانی ،روند صعودی خود را ادامه می‌دهد، حمید محمدی و سعید محمدی به عنوان بنیانگذاران دیجیکالا امیدوار هستند تا این روند ادامه‌یافته و طی ماه‌های آینده شاهد تبدیل شدن دیجیکالا به بزرگترین کسب وکار اینترنتی منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا از نظر فروش باشند.
موسس دیجی کالا ،خود را در بستری آغاز کرد که در دهه هشتاد شمسی نیاز به وجود چنین امکاناتی در میان جوانان کاملا احساس می‌شد، و البته که سن و سال جوان موسسین این شبکه فروش اینترنتی محصولات گویای این حقیقت است.
حمید و سعید محمدی در اسفند ماه سال 1358 در محله ابوذر
تهران و در خانواده ایی پر جمعیت متولد شده‌اند. مادر خانه دار و پدر به شغل
نانوایی در نانوایی خودش مشغول بود.
خانواده‌ایی با 11 فرزند که از لحاظ سطح درآمدی و تحصیلات پدر و مادر
بسیار معمولی بودند، ولی سبک زندگی متمایز از بافت اجتماعی منطقه
سکونتشان، از آنها خانواده‌ایی تحصیلکرده که پدر و مادر به تحصیل اهمیت
بسیاری می‌دادند،ساخت.
حمید و سعید محمدی دوره ابتدایی را با هم در همان محله ابوذر در یک مدرسه گذراندند، ولی حمید دوره راهنمایی و دبیرستان را در مدرسه تیزهوشان شهید بهشتی شهرری طی نمود و سعید در مدرسه نمونه دولتی ابن سینا، در میدان قزوین دوران مدرسه را سپری کرد و در نهایت هر دو در پایان دوره متوسطه دیپلم ریاضی گرفتند.
حمید محمدی در رشته مهندسی صنایع دانشگاه خواجه نصیر و سعید محمدی در
رشته مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، تحصیلات کارشناسی خود را
به پایان رساندند.
در ادامه هر دو موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته MBA شدند.
حمید و سعید محمدی، صاحبان دیجیکالا در رابطه با میزان حمایت خانواده
در فعالیتهایشان در دوران نوجوانی این‌گونه می‌گوید:
خانواده کاملا ما را حمایت میکردند و معمولا ابزارها را برایمان
تهیه میکردند، برادر بزرگترما خیلی از این ابزارها را برایمان فراهم می‌کرد و از
ما حمایت می کرد، از ابزارهای نجاری، ابزارهای مدلسازی تا گِل و…
یادم می‌آید سال‌های آخر مدرسه و دوره دبیرستان خیلی درگیر موضوعاتی
مثل خودرو شده بودیم، مجله ماشین می‌گرفتیم و تک تک شماره‌ها را دقیقه‌ای که می‌آمد
روی کیوسک می‌خریدیم.
ما خیلی امکاناتی نداشتیم ولی خیلی کنجکاو بودیم، دنبال این
بودیم که چیزهای مختلفی طراحی کنیم و بسازیم، آزمایش انجام بدهیم، حیوان نگهداری می‌کردیم،
تخم مرغ را زیرمرغ می‌گذاشتیم تا به دنیا آمدنش را ببینیم، حشرات را بررسی می‌کردیم
و… این کارهایی بود که ما از 4، 5 سالگی تا دوران دیپلم انجام می دادیم.
انگار این کنجکاوی از ابتدا در وجود ما نهادینه شده بود که امروزه
جزئی از ثروتمندان شناخته می شوند.
در حقیقت موسس دیجی کالا ،در دورانی که کمتر کسی آشنایی با کامپیوتر و
تکنولوژی های به روز دنیا داشت؛ این دو برادر یعنی حمید محمدی و سعید محمدی در
خانه مشغول کشف دنیای جدیدی از تکنولوژی و توسعه فردی بودند.
از سال ۷۱، ۷۲ که
کامپیوترهای PC کمتر
جایی بود، ما درخانه کامپوتر داشتیم و با آن کار می‌کردیم. برادر بزرگ ما در
شکل دادن مسیر حرکتمان خیلی تاثیر گذار بوده، او این کامپیوتر را خرید و ما
هم خیلی جدی کار می‌کردیم. از آن کامپیوترهای فلاپی بزرگ بود و ما بدون ماوس با
کیبورد اتوکد کار می‌کردیم.
ما با کامپیوتر هیچ وقت بازی نکردیم؛ بازی نوشتیم، بازی ساختیم ولی
هیچ وقت بازی نکردیم.
داشتن کامپیوتر و کار کردن با آن باعث شده بود که ما در دانشگاه هم
نسبت به بقیه دانشجویان جلوتر باشیم.
همان سال های اول بعد از خرید کامپیوتر اینترنت هم داشتیم، اگر اشتباه
نکنم سال 75، 76 بود، هنوز اینترنت تحت وب نبود و در محیط تحت DOS کار می‌کردیم. دوست براردم که مهندس کامپیوتر بود، آمد خانه و اینترنت
را وصل کرد و به ما یاد داد.
برادر بزرگم از همان ابتدا حامی ما بود و تمام تلاش خودش را انجام می
داد تا یک سری از امکانات را برای ما تهیه کند.